Best week of my life

Vorige week had ik mijn eerste 'dipje' naar huis. Omdat er veel mensen jarig zijn uit mijn familie- en vriendenkring vond ik het even wennen dat ik er voor het eerst niet bij kon zijn dit jaar. Gelukkig bestaat er skype en whatsapp en al het andere, dan voelt het toch alsof je er een beetje bij bent.

Ik heb toch ook ontzettend genoten van de laatste week. Vorige week donderdag ben ik met een 8 anderen (Mathilde, Maxime, Anais (Frankrijk) Mats (Duitsland) Aaron (USA) Martin (Oostenrijk) Gabriele (Italië) en Rico (Nederland) naar Göteborg geweest voor 3 dagen. We vertrokken donderdagochtend rond de klok van 10 uur. Tenminste dat was ons plan, maar zoals je eigenlijk wel kunt voorspellen bij jongeren, was dat plan al mislukt. Iets later vertrokken we, allemaal met een moe gezicht (want woensdagavond is uitgaansavond) naar Göteborg. De muziek in ons busje zorgde er wel voor dat je wakker werd. Een erg mooie rit door een geweldig mooi landschap. Af en toe stopten we even voor een pauze en om te genieten van het uitzicht. Zweden heeft ontzettend veel kleine meertjes, sommige waren nog bevroren en op die bevroren meren was het ijs ook dik genoeg om over heen te lopen. Wat ik ook grappig vond, is dat er overal borden staan met: Pas op, overstekende elanden.
Op de helft van onze trip besloten we om een pauze in te lassen en de Mac Donalds en een elandenpark te bezoeken. Bij de Mac nam Mathilde een Happy Meal en het knuffeltje wat daar in zat werd de mascotte voor onze trip. Nadat we de Mac hadden bezocht reden we 5 minuten verder om die elanden te bezoeken. Er was één ander gezin op dat park toen wij aankwamen. En ja heel toevallig was dat een Nederlands gezin. We kregen takjes mee om de elanden te voeren. Het stelde nauwelijks iets voor en de beesten die in het eerste hok stonden waren te lui om op te staan. Gelukkig was er nog een ander hok waar wat meer elanden stonden die wel blij waren om ons te zien, of blij waren omdat we eten hadden. Nadat we onze ronde door het park hadden gelopen besloten we om de laatste kilometers (200km) in één keer te doen. We kwamen aan rond 17.00 aan in Göteborg en dat begint meteen het probleem, een parkeerplaats zoeken waar je auto 3 dagen kan staan en waar je heb makkelijk kunt parkeren. Toevallig zat er een soort van parkeergarage tegenover ons hotel en hebben we daar de auto gedropt. Bij binnenkomst in ons hotel leek alles er leuk en aardig uit te zien. We hadden een 8-persoonskamer voor 9 mensen (goedkoper). We hadden twee sleutels en er volgde een discussie wie de sleutels bij zich zou houden. Ik ben gewend dat ik thuis altijd de sleutels heb, maar hier leek ze dat geen idee. Ik weet niet of ik dat positief of negatief moet opvatten;) We besloten om naar de supermarkt te gaan om ontbijt voor de volgende dag te halen. Daarna een stop in Systembolaget (de alcohol winkel) om wat drank te halen. Helaas mocht in nog steeds niet mee naar binnen, want ik was nog geen 20. Nadat we alle spullen hadden gekocht gingen we de stad in om ergens een restaurant te zoeken. Omdat de Franse mensen ze trip hadden georganiseerd hebben we in een Frans restaurant gegeten. Na het eten wouden we wat gaan drinken in een Pub. Maar hier is de alcohol nog zoveel duurder dan in Kalmar (8,- voor 1 biertje). Dus we besloten om thuis maar wat te gaan drinken. Het hotel (hostel moet ik eigenlijk zeggen) heeft een gezamenlijke keuken voor alle gasten. Toen wij kwamen was de keuken leeg en we besloten om daar wat te gaan drinken. Rond 00.00 kregen we een telefoontje of we de keuken wouden verlaten en of we naar onze kamer wouden gaan, geen probleem. We hebben de hele keuken opgeruimd en achter gelaten zoals we het aantroffen. De volgende ochtend kregen we opnieuw een telefoon dat er gasten het hostel;) hebben verlaten omdat wij blijkbaar teveel lawaai hadden gemaakt. We hebben nooit een waarschuwing gekregen of iets. We kregen 2 keuzes:
1. Vertrekken uit dit hostel en op zoek gaan naar een ander.
2. Blijven, maar dan betalen voor de gasten die door ons het hostel hebben vertalen.
De vrouw leek ik mijn ogen nog best wel aardig, het was niet haar idee maar opdracht van de baas en ze gaf ons wat tijd om een nieuw hotel te zoeken en ze dacht zelfs mee. Toen wij aan het ontbijt zaten kwam de vrouw opnieuw en zei dat we nu onmiddellijk moesten vertrekken of dat ze de politie ging bellen. Wij snel alle spullen bij elkaar gepakt. Ze had ons een naam gegeven van een ander hotel waar we misschien terecht konden. Gelukkig had dat hotel nog 2 kamers vrij, het was alleen heel iets duurder. Toen we de kamers zagen waren we zo blij, want dit was zoveel beter en groter dan dat vorige prut ding.
Nu moesten we nog ons geld zien terug te krijgen van dat andere hotel want we hadden voor 2 nachten geboekt en er maar 1 nacht geslapen. Na 2 dagen zeuren kregen we de vrouw eindelijk zover om een bon te schrijven dat ze het geld terug zouden boeken.
We hebben deze dag een park bezocht (supergroot park midden in de stad). Helaas regende het een beetje en ik word daar altijd super chagrijnig van. Daarna hebben we een beetje de stad verkent en wat gedronken in de Espresso Bar. 's Avonds kwamen Lisa en Zoe (Noord Ierland) langs omdat hun onderweg waren naar Noorwegen. Gabriele had voor 11 mensen pasta gekookt, deze kerel kan zulke lekkere pasta maken. Wat gedronken in ons huisje en daarna vertrokken we naar de stad, opzoek naar andere Erasmus mensen uit Kalmar die ook in Göteborg waren. In een pub troffen we ze dan aan. Amie, Katie, Savannah (USA) Christoph (Oostenrijk) en Peter (Nederland;D). Met zijn allen in de pub gebleven voor de hele avond.
De volgende dag moesten we voor 11.00uur de sleutels inleveren. We hebben daarna nog wat gegeten in de stad en vertrokken rond 13.00 naar de zee voor een paar foto's (stelde niks voor haha). Daarna stond ons een 4/5 uur durende rit naar huis te wachten. Ik heb zo'n beetje de hele rit geslapen.
Bij thuiskomst had Lynn alvast de kamer versierd voor mijn verjaardag. Vlaggetjes met de kleur van Oldenzaal en Zweden en ballonnen. Ook zei ze dat ik brieven had gekregen, maar dat ik deze maandag mag pas openen. Ik neem aan dat jullie weten dat ik hier niet tegen kan en dat ik erg nieuwsgierig ben. Lynn had de brieven verstopt en ik moest me dan ook erg inhouden om niet te gaan zoeken.
Zondagavond hebben we een film gekeken met de Oostenrijkers en mijn mentor Désirée (Duitsland). Om 00.00 was het dan eindelijk maandag en dus eindelijk mijn verjaardag. Meteen wat borrels gedronken en daarna mocht ik eindelijk de brieven lezen. Ik was erg verrast en ontzettend blij dat ik 53 brieven van thuis heb mogen ontvangen. Ik heb zoveel mogelijk mensen proberen te bedanken, maar als ik je vergeten ben. Alsnog bedankt. Ik kan het echt heel erg waarderen. De brieven heb ik allemaal opgeplakt op de kast, zo ziet mijn kamer er ook meteen een stuk leuker uit.
Om 9.00 hoorde ik iets aan de deur. We zouden rond 10.30 naar de supermarkt gaan, maar ik dacht dat ik mij misschien vergist had dat we ons hadden verslapen. Maar ik werd dus wakker van de deur en besloot om hem maar te openen (slecht idee). Ik kreeg meteen een bak water in mijn gezicht en was echt even in shock. Maar als goedmakertje hadden ze een heerlijk ontbijt voor mij gemaakt met zelfgemaakte wafels, ei met spek en van alles. Ik voelde me meteen al jarig. Traditie is dat als je 20 wordt je op die dag systembolaget moet bezoeken, dus dat heb ik maar even gedaan. Na het boodschappen doen zijn Lynn en ik de stad in geweest om ergens wat te gaan eten/drinken en wat te gaan winkelen. Helaas konden we niet erg lang blijven omdat we om 17.00 Zweedse les zouden hebben. Maar volgens mij wist onze leraar dat ik jarig was, want 16.30 kregen we een mailtje dat ze ziek was en dat de les niet door zou gaan en het mooiste komt nog: Het examen van dinsdag (vandaag dus) gaat ook niet door. Ik kreeg ineens allemaal berichten van mensen dat we nu dus wel mijn verjaardag konden vieren.
Ik heb een paar mensen uitgenodigd bij mij thuis (ik heb niet zoveel ruimte). Ik had geen idee hoeveel mensen ik kon verwachten en of er wel mensen zouden komen, we hadden nog nooit eerder een verjaardag gevierd hier en ik was dus de eerste. Er kwamen ontzettend veel mensen opdagen en we hebben het ontzettend gezellig gehad. Rond 00.00 naar de PUB die zo saai was, dat we besloten om maar bij iemand thuis verder te feesten. Daar aangekomen kwamen er nog meer mensen om mijn verjaardag te vieren. Erg leuk om te zien dat er zoveel mensen aan je denken hier. Voor Zweedse begrippen erg laat gemaakt vannacht.

Nu heb ik net mijn ontbijtje op en ga ik zo meteen met twee vrienden van Lisa, die hier nu een paar dagen zijn, de stad verkennen. Lisa heeft stage en ze vroeg of ik hun mee wou nemen. Deze lui weten wel wat feesten is heb ik gisteren gezien dus dat gaat een gezellige middag worden.

Nogmaals bedankt voor alle felicitaties en brieven.
Dit was echt een van de mooiste weken van mijn leven!